فاکسیبت پلاس®

فاکسیبت پلاس® پیوسته رهش ترکیبی از داپاگلیفلوزین و متفورمین هیدروکلراید است که در کنار رژیم غذایی و ورزش به منظور بهبود کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز می­شود.

 داپاگلیفلوزین برای کاهش موارد زیر تجویز می­شود:
• ریسک بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 که به بیماری­های قلبی - عروقی مبتلا هستند و یا دارای چندین ریسک فاکتور قلبی - عروقی هستند.
• ریسک مرگ و میر ناشی از بیماری­های قلبی - عروقی و بستری شدن در بیمارستان ناشی از نارسایی قلبی در بزرگسالان مبتلا به نارسایی قلبی که کاهش کسر تخلیه ای دارند(NYHA class II-IV). 
• ریسک افت پایدار eGFR، ابتلا به مراحل نهایی بیماری­های کلیه، مرگ و میر در اثر بیماری­های قلبی - عروقی و بستری شدن به دلیل نارسایی قلبی در بزرگسالان مبتلا به بیماری کلیوی مزمن که در معرض خطر پیشرفت بیماری هستند.

• اسیدوز لاکتیک.

• کم آبی بدن.

• کتواسیدوز (افزایش کتون در خون یا ادرار).

• عفونت­های جدی مجاری ادراری. 

• کاهش قند خون (هیپوگلیسمی).

• نوعی عفونت باکتریایی نادر اما جدی که باعث آسیب به بافت زیر پوست (necrotizing fasciitis) در ناحیه بین و اطراف مقعد و اندام تناسلی (پرینه) می شود.

• کمبود ویتامین B12.

• عفونت قارچی واژن. 

• عفونت قارچی آلت تناسلی مردان (بالانیتیس).

• مهارکننده­های کربنیک انیدراز: مصرف همزمان این داروها (توپیرامات یا سایر مهارکننده­های کربنیک انیدراز مانند زونیسامید، استازولامید یا دی کلرفنامید) با فاکسیبت پلاس® پیوسته رهش ممکن است ریسک اسیدوز لاکتیک را افزایش دهد.

• داروهایی که کلیرانس متفورمین را کاهش می­دهند: مصرف همزمان این داروها (رانولازین، وندتانیب، دولوتگراویر و سایمتیدین) می­تواند باعث افزایش مواجهه سیستمیک با متفورمین شده که احتمال افزایش ریسک اسیدوز لاکتیک را دارد.

• الکل: الکل می­تواند تقویت کننده اثر متفورمین بر متابولیسم لاکتات باشد.

• داروهای مؤثر بر کنترل قند خون: برخی داروها منجر به هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) شده و ممکن است کنترل قند خون را کاهش دهند. این داروها شامل تیازیدها و سایر دیورتیک‌ها، انسولین و ترشح‌کننده‌های انسولین مانند سولفونیل اوره‌ها، کورتیکواستروئیدها، فنوتیازین‌ها، داروهای مرتبط با تیروئید، استروژن‌ها، داروهای ضدبارداری خوراکی، فنی‌توئین، اسید نیکوتینیک، سمپاتومیمتیک‌ها، داروهای مسدودکننده کانال‌های کلسیمی و ایزونیازید هستند.

• آزمایش گلوکز ادرار مثبت: مهارکننده­های SGLT2 دفع گلوکز ادرار را افزایش می­دهند و منجر به مثبت شدن آزمایش گلوکز ادرار خواهند شد.

• تداخل با آزمایش 5،1-آنهیدروگلوسیتول (5،1-AG): سنجش 5،1-AG به منظور ارزیابی کنترل قند خون در بیمارانی که مهارکننده­های SGLT2 مصرف می­کنند، معتبر نیست.