اختلال اضطراب فراگیر-سرطان پستان

        سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین بانوان سراسر دنیاست و در عین حال راه حل های درمانی موفقی دارد. این دو مشخصه، یعنی شایع بودن و قابل درمان بودن این بیماری باعث شده است که تعداد زیادی از این بیماران درمان شده و طول عمر بالایی داشته باشند. همچنین  این بیماران نیازمند حمایت های پس از تشخیص، حین و پس از درمان هستند. بسیاری از بانوان پس از اطلاع از ابتلا به این بیماری دچار عوارض روانشناختی چون افسردگی و اضطراب می شوند و انجام درمان های سخت همچون عمل جراحی و شیمی درمانی که هریک با عوارض جانبی خاصی همراه است، این عوارض روانشناختی را تشدید می کنند. اضطراب ناشی از بیماری گاهی تا سالها پس از درمان باقی می ماند و باعث کاهش کیفیت زندگی در این بیماران می شود. به همین دلیل شناخت این عارضه و بررسی راه های مقابله با آن در افزایش کیفیت زندگی این بیماران اهمیت زیادی دارد.

       اضطراب یک پاسخ طبیعی در مواجهه با هرگونه تهدید، خطر یا عدم قطعیت می باشد. لازم است بدانیم که اختلال اضطراب فراگیر به نوعی از اضطراب اشاره می کند که فرد به طور مدام در مورد موضوعات مختلف در زندگی احساس نگرانی بیش از حد و غیر واقع گرایانه را تجربه می کند. افرادی که مبتلا به این اختلال اضطرابی می شوند احساس می کنند که نگرانی و دلواپسی هایشان بیش از حد کنترل آنها می باشد و نمی توانند نگرانی هایشان را متوقف کنند. این افراد همیشه انتظار وقوع بدترین اتفاقات را در زندگی خود دارند حتی اگر دلیل شفاف و منطقی برای وقوع این رخدادها وجود نداشته باشد. این نگرانی یا اضطراب حداقل به مدت 6 ماه تداوم می یابد. نگرانی اغراق آمیز و بی وقفه بر تمام جنبه های زندگی فرد و خانواده ی او تاثیر می گذارد.

ترس از عود عبارت از ترس یا نگرانی از این است که سرطان در همان عضو یا در بخش دیگری از بدن باز خواهد گشت یا پیشرفت خواهد کرد. بسیاری از بیماران از عود بیماری می ترسند و مجبور هستند با عدم اطمینان زندگی کنند.

عکس العمل بیماران در برابر اضطراب متفاوت است. به صورتی که برخی از بیماران به دلیل اضطراب شدید و ترس از عود سرطان، مکررا به پزشک معالج خود مراجعه می کنند و برای اطمینان از کنترل بیماری درخواست انجام معاینه یا اقدامات تشخیصی مانند ماموگرافی یا سی تی اسکن را دارند. در مقابل دسته ی دیگری از بیماران به دلیل اضطرابی که در هنگام مراجعه به پزشک معالج خود تجربه می کنند، حتی پیگیری های معمولی خود را فراموش می کنند یا به تعویق می اندازند و پس از اتمام مراحل درمانی، دیگر به پزشک خود مراجعه نمی کنند.

        اگر بهبودیافتگان سرطان پستان تا مدتی پس از پایان درمان همچنان احساس ترس و نگرانی را تجربه کنند، طبیعی است. این نگرانی و تجربه ی اضطراب با گذشت زمان در بسیاری از بیماران کاهش می یابد. با این حال در برخی از بیماران احساس نگرانی و ترس و اضطراب بیش از حد با گذشت زمان کاهش نمی یابد و بیمار خود را در متوقف کردن اضطراب خود ناتوان می یابد. به همین دلیل ضرورت دارد روان درمان گران و متخصصین سلامت روان با انجام ارزیابی های دقیق بیماران بهبودیافته ای که مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر هستند را شناسایی کنند و از راهکارها و رویکردهای درمانی اثربخش به منظور مدیریت و کاهش علائم اضطراب فراگیر بیماران استفاده کنند. علاوه بر درمان دارویی، روان‌درمانی به‌ویژه شناخت‌درمانی، برای مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر مفید خواهد بود. شناخت درمانی به فرد کمک می‌کند تا درک درست و بهتری از موقعیت خود داشته باشد و سوءبرداشتی که باعث ایجاد اختلال اضطراب می‌شود را اصلاح نماید.